Αλήθεια Η μεγάλη ταλαίπωρη
Με αφορμή μια εγκύκλιο του υπουργού παιδείας ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε μια χωρίς προηγούμενο προσπάθεια απόκρυψης της Αλήθειας .
Στην ανόητη εγκύκλιο του ο σοβαρός κατά τα άλλα υπουργός παιδείας με αφορμή την ονομαστική γιορτή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου πλέκει το εγκώμιο του αλλά την ίδια ώρα αναφέρεται και στις ευθύνες των ακραίων οργανώσεων και στις δύο κοινότητες που οδήγησαν την Κύπρο στην καταστροφή του 1974.
Μετά την εγκύκλιο ακολούθησε ένα ντελίριο υπεράσπισης της ψευτιάς και ταλαιπωρίας της αλήθειας. Με εξαίρεση δημοσιογράφους και πολίτες που με άρθρα και επιστολές προσπάθησαν να προβάλουν την ανάγκη να αφήσουμε την αλήθεια να ακουστεί, οι περισσότεροι οργανωμένοι και κουρδισμένοι φορείς και λοιποί επώνυμοι υπερασπίστηκαν ο κάθε ένας το δικό του παραμύθι.
Γενικά θα μπορούσε κάποιος να τους χωρίσει στους πολύ, στους ολοκληρωτικά ψεύτες και στους λιγότερο ψεύτες.
Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει την σημερινή ακροδεξιά όπως την εκφράζει η ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ, το ΔΗΚΟ και μερίδα του ΔΗΣΥ.
Η δεύτερη ομάδα, περιλαμβάνει κυβερνητικά στελέχη και στελέχη του ΑΚΕΛ.
Με τις ασυναρτησίες της πρώτης ομάδας είναι ανώφελο να ασχολείται ένας σοβαρός άνθρωπος. Αυτό που προκαλεί όμως λύπη αλλά και προβληματισμό είναι η συμπεριφορά και ο χειρισμός του θέματος από την δεύτερη ομάδα.
Αγαπητοί μου φίλοι, απαλλαγείτε από το σύνδρομο των Μακαριακών Δημοκρατικών Πατριωτικών Δυνάμεων ΛΤΔ. Το ΛΤΔ αναφέρεται στην περιορισμένη ευθύνη που οι φίλοι του ΑΚΕΛ αναγνωρίζουν ότι έχει η πλευρά μας για την τραγωδία της Κύπρου. Αφού κατά τους ίδιους την απεριόριστη ευθύνη φέρνουν οι ξένοι και κυρίως οι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές αυτοί δηλαδή που ευθύνονται δια πάσαν νόσου και μαλακίαν επί της Γης.
Αποδεχτείτε αγαπητοί φίλοι του ΑΚΕΛ πως ο Μακάριος που με τον αγώνα της ΕΟΚΑ απότυχε να φέρει την Ένωση, σάν πρόεδρος της Κύπρου πίστεψε πως με κατάλληλη μεθόδευση θα φτάναμε αργότερα στην ένωση. Τα γεγονότα μας είναι γνωστά. Οι εφημερίδες Αλήθεια και Πολίτης σας φρεσκάρουν την μνήμη σχεδόν κάθε μέρα. Έχουν γραφτεί δεκάδες άρθρα και βιβλία που ξεκαθάρισαν την ιστορία της Κύπρου.
Ο πατέρας του Κουτλα˙ι˙ Ερκ μαζί με άλλους 16 Τουρκοκύπριους εξαφανίστηκαν ενώ ήταν στο ΚΡΑΤΙΚΟ Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.
Την βόμβα στο άγαλμα του Μάρκου Δράκου την έβαλε το 1963 υπουργός του Μακαρίου. Τον εμπρησμό της καντίνας στο παράρτημα του κεντρικού Παγκυπρίου στον Άγιο Κασσιανό έκανε μικρός ανήλικος μαθητής με εντολή από παράγοντες της τότε ηγεσίας μας.
Γι’ αυτό άστε το παραμύθι της Τουρκοκυπριακής ανταρσίας. Με αυτό δεν θέλω να αμφισβητήσω τον αντικυπριακό ρόλο της ΤΜΤ. Έζησα σαν δεκάχρονος το 1958 την κακοποίηση του πατέρα μου από Τ/Κυπρίους εξτρεμιστές και έχω σφαιρική αντίληψη τι έγινε στην Κύπρο αφού για 60 χρόνια ζω λίγα μέτρα από την γραμμή που χωρίζει την μικρή μας πατρίδα.
Ένα από τα τραγικά μας λάθη είναι πως αγνοήσαμε την γεωγραφία και τις ικανότητες πολιτικές και στρατιωτικές της Τουρκικής πλευράς.
Οι εξτρεμιστικές οργανώσεις του 1963 με τα πράσινα, κόκκινα και άλλα σκουφιά ο Ακρίτας και οι υπουργοί, βουλευτές, εκδότες, ηγέτες του ενεργούσαν κάτω από τον τσιουππέ του Μακαρίου.
Το εθνικό μέτωπο, που μετεξελίχθηκε στην ΕΟΚΑ Β’ ιδρύθηκε σε γνώση του Μακαρίου αφού ο ιδρυτής του διαβεβαίωσε τον εθνάρχη πως η οργάνωση θα αγωνιζόταν για την ένωση.
Ακόμη και στην τελευταία ομιλία του λίγο πριν το πραξικόπημα στην τότε πλατεία Μεταξά για καταδίκη της παράνομης δράσης της ΕΟΚΑ Β’ χαρακτήρισε τους παράνομους εξτρεμιστές σαν νεκροθάφτες της Ενώσεως.
Δεν υπερασπίστηκε δηλαδή την πολιτική του εφικτού και την ανάγκη θωράκισης της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά κατηγόρησε την ΕΟΚΑ Β’ ότι με την δράση της ενταφίαζε την Ένωση που προφανώς με την δική του ‘’έξυπνη’’ τακτική ήταν εφικτή.
Γι’ αυτό φίλοι του ΑΚΕΛ απαλλαχτείτε από το σύνδρομο του Μακαρίου. Ο Μακάριος και ο Γρίβας είναι δύο παραδείγματα για αποφυγή. Είναι δύο παράγοντες για τους οποίους ένας νούσιμος άνθρωπος δεν μπορεί να νοιώθει περήφανος.
Αν θέλετε να είστε πειστικοί και στην δική μας Ελληνοκυπριακή πλευρά αλλά αν θέλετε να φτάσουμε σε ένα έντιμο συμβιβασμό με τους Τουρκοκυπρίους αφήστε την Αλήθεια να ακουστεί ολόκληρη και χωρίς καπνογόνα και απόκρυψη.
Με όλη μου την αγάπη
Γεώργιος Μ. Ολύμπιος
Με αφορμή μια εγκύκλιο του υπουργού παιδείας ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε μια χωρίς προηγούμενο προσπάθεια απόκρυψης της Αλήθειας .
Στην ανόητη εγκύκλιο του ο σοβαρός κατά τα άλλα υπουργός παιδείας με αφορμή την ονομαστική γιορτή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου πλέκει το εγκώμιο του αλλά την ίδια ώρα αναφέρεται και στις ευθύνες των ακραίων οργανώσεων και στις δύο κοινότητες που οδήγησαν την Κύπρο στην καταστροφή του 1974.
Μετά την εγκύκλιο ακολούθησε ένα ντελίριο υπεράσπισης της ψευτιάς και ταλαιπωρίας της αλήθειας. Με εξαίρεση δημοσιογράφους και πολίτες που με άρθρα και επιστολές προσπάθησαν να προβάλουν την ανάγκη να αφήσουμε την αλήθεια να ακουστεί, οι περισσότεροι οργανωμένοι και κουρδισμένοι φορείς και λοιποί επώνυμοι υπερασπίστηκαν ο κάθε ένας το δικό του παραμύθι.
Γενικά θα μπορούσε κάποιος να τους χωρίσει στους πολύ, στους ολοκληρωτικά ψεύτες και στους λιγότερο ψεύτες.
Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει την σημερινή ακροδεξιά όπως την εκφράζει η ΕΔΕΚ, το ΕΥΡΩΚΟ, το ΔΗΚΟ και μερίδα του ΔΗΣΥ.
Η δεύτερη ομάδα, περιλαμβάνει κυβερνητικά στελέχη και στελέχη του ΑΚΕΛ.
Με τις ασυναρτησίες της πρώτης ομάδας είναι ανώφελο να ασχολείται ένας σοβαρός άνθρωπος. Αυτό που προκαλεί όμως λύπη αλλά και προβληματισμό είναι η συμπεριφορά και ο χειρισμός του θέματος από την δεύτερη ομάδα.
Αγαπητοί μου φίλοι, απαλλαγείτε από το σύνδρομο των Μακαριακών Δημοκρατικών Πατριωτικών Δυνάμεων ΛΤΔ. Το ΛΤΔ αναφέρεται στην περιορισμένη ευθύνη που οι φίλοι του ΑΚΕΛ αναγνωρίζουν ότι έχει η πλευρά μας για την τραγωδία της Κύπρου. Αφού κατά τους ίδιους την απεριόριστη ευθύνη φέρνουν οι ξένοι και κυρίως οι Αγγλοαμερικάνοι ιμπεριαλιστές αυτοί δηλαδή που ευθύνονται δια πάσαν νόσου και μαλακίαν επί της Γης.
Αποδεχτείτε αγαπητοί φίλοι του ΑΚΕΛ πως ο Μακάριος που με τον αγώνα της ΕΟΚΑ απότυχε να φέρει την Ένωση, σάν πρόεδρος της Κύπρου πίστεψε πως με κατάλληλη μεθόδευση θα φτάναμε αργότερα στην ένωση. Τα γεγονότα μας είναι γνωστά. Οι εφημερίδες Αλήθεια και Πολίτης σας φρεσκάρουν την μνήμη σχεδόν κάθε μέρα. Έχουν γραφτεί δεκάδες άρθρα και βιβλία που ξεκαθάρισαν την ιστορία της Κύπρου.
Ο πατέρας του Κουτλα˙ι˙ Ερκ μαζί με άλλους 16 Τουρκοκύπριους εξαφανίστηκαν ενώ ήταν στο ΚΡΑΤΙΚΟ Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.
Την βόμβα στο άγαλμα του Μάρκου Δράκου την έβαλε το 1963 υπουργός του Μακαρίου. Τον εμπρησμό της καντίνας στο παράρτημα του κεντρικού Παγκυπρίου στον Άγιο Κασσιανό έκανε μικρός ανήλικος μαθητής με εντολή από παράγοντες της τότε ηγεσίας μας.
Γι’ αυτό άστε το παραμύθι της Τουρκοκυπριακής ανταρσίας. Με αυτό δεν θέλω να αμφισβητήσω τον αντικυπριακό ρόλο της ΤΜΤ. Έζησα σαν δεκάχρονος το 1958 την κακοποίηση του πατέρα μου από Τ/Κυπρίους εξτρεμιστές και έχω σφαιρική αντίληψη τι έγινε στην Κύπρο αφού για 60 χρόνια ζω λίγα μέτρα από την γραμμή που χωρίζει την μικρή μας πατρίδα.
Ένα από τα τραγικά μας λάθη είναι πως αγνοήσαμε την γεωγραφία και τις ικανότητες πολιτικές και στρατιωτικές της Τουρκικής πλευράς.
Οι εξτρεμιστικές οργανώσεις του 1963 με τα πράσινα, κόκκινα και άλλα σκουφιά ο Ακρίτας και οι υπουργοί, βουλευτές, εκδότες, ηγέτες του ενεργούσαν κάτω από τον τσιουππέ του Μακαρίου.
Το εθνικό μέτωπο, που μετεξελίχθηκε στην ΕΟΚΑ Β’ ιδρύθηκε σε γνώση του Μακαρίου αφού ο ιδρυτής του διαβεβαίωσε τον εθνάρχη πως η οργάνωση θα αγωνιζόταν για την ένωση.
Ακόμη και στην τελευταία ομιλία του λίγο πριν το πραξικόπημα στην τότε πλατεία Μεταξά για καταδίκη της παράνομης δράσης της ΕΟΚΑ Β’ χαρακτήρισε τους παράνομους εξτρεμιστές σαν νεκροθάφτες της Ενώσεως.
Δεν υπερασπίστηκε δηλαδή την πολιτική του εφικτού και την ανάγκη θωράκισης της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά κατηγόρησε την ΕΟΚΑ Β’ ότι με την δράση της ενταφίαζε την Ένωση που προφανώς με την δική του ‘’έξυπνη’’ τακτική ήταν εφικτή.
Γι’ αυτό φίλοι του ΑΚΕΛ απαλλαχτείτε από το σύνδρομο του Μακαρίου. Ο Μακάριος και ο Γρίβας είναι δύο παραδείγματα για αποφυγή. Είναι δύο παράγοντες για τους οποίους ένας νούσιμος άνθρωπος δεν μπορεί να νοιώθει περήφανος.
Αν θέλετε να είστε πειστικοί και στην δική μας Ελληνοκυπριακή πλευρά αλλά αν θέλετε να φτάσουμε σε ένα έντιμο συμβιβασμό με τους Τουρκοκυπρίους αφήστε την Αλήθεια να ακουστεί ολόκληρη και χωρίς καπνογόνα και απόκρυψη.
Με όλη μου την αγάπη
Γεώργιος Μ. Ολύμπιος
