ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Στις 24 Απριλίου στις 22.00 περίπου βρέθηκα στο σημείο ελέγχου της Αστυνομίας στην οδό Λήδρας, από όπου θα είχα δορυφορική τηλεοπτική σύνδεση με την ΕΡΤ και την δορυφορική εκπομπή της για τους απόδημους. Εκεί βρισκόταν ήδη ο κάμεραμαν Χρίστος Κούμας με τον βοηθό του οι οποίοι είχαν στήσει την κάμερα και το δορυφορικό «πιάτο» για τη σύνδεση, η οποία ήταν προγραμματισμένη για τις 22.30.
Στις 22.20 περίπου και ενώ είχα πάρει τη θέση μου στο σημείο της σύνδεσης, εμφανίστηκαν περίπου 30 νεαροί με πανώ και σημαίες και οι οποίοι φώναζαν συνθήματα κατά της Τουρκίας, των Τούρκων, της ομοσπονδίας, του Προέδρου Χριστόφια και άλλα, με πρόθεση όπως είπαν, να «κλείσουν» το οδόφραγμα. Προέρχονταν, όπως έμαθα, από την εκδήλωση στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας για τα πέντε χρόνια του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν. Με πλησίασε ο επικεφαλής τους, (κάποιος δικηγόρος από τη Λεμεσό ονόματι Κλεοβούλου, από ότι έμαθα) όπως αποδείχθηκε, τον οποίο εγώ δεν γνώριζα και πρώτη φορά συναντούσα, ο οποίος πολύ ευγενικά μου ζήτησε να του πάρω συνέντευξη για την εκδήλωση τους. Του απάντησα εξίσου ευγενικά ότι βρισκόμουν εκεί για συγκεκριμένο θέμα, που ήταν η εκτίμηση των αποτελεσμάτων της επίσκεψης Καραμανλή στην Κύπρο και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στα κατεχόμενα και συνεπώς δεν μπορούσα και δεν ήθελα να του πάρω συνέντευξη. Απομακρύνθηκε χωρίς άλλο σχόλιο. Προφανώς όμως, δεν του άρεσε η απάντησή μου καθώς σε λίγο διαπίστωσα ότι πίσω μου ακριβώς και μπροστά από την κάμερα μετακινήθηκε ένα τεράστιο πανώ με σύνθημα «Κλείστε τα οδοφράγματα, σκοτώνουν τα παιδιά μας». Όπως ήταν φυσικό, ζήτησα εξηγήσεις για την πράξη αυτή, υποδεικνύοντας ότι με παρεμποδίζει στη δουλειά μου και ότι η προσπάθεια επιβολής της αξίωσης τους για συνέντευξη αποτελεί φασισμό. Τότε άρχισε να εκδηλώνεται μια εκπληκτική εχθρότητα, με φωνές, βρισιές, συνθήματα και «δικαιολογίες» του τύπου «ο χώρος είναι δημόσιος. Οι προσπάθειες των ελαχίστων αστυνομικών που βρίσκονταν εκεί εκείνη τη στιγμή να καλμάρουν τα πράγματα και να πρυτανεύσει η λογική, αντιμετωπίστηκε με προκλήσεις και απειλές. Εκεί βρισκόταν και ο Κρίνος Μακρίδης, ο οποίος αρχικά προσπάθησε να πείσει τους συνοδοιπόρους του να με αφήσουν να κάνω τη δουλειά μου και κάνουν ότι ήθελαν μετά. Στη συνέχεια όμως με πλησίασε για να μου πεί: «Κώστα φύγε γιατί θα σου κάνουν κακό»! Επρόκειτο για μια φασιστική προσπάθεια να παρεμποδιστεί η σύνδεση και το υπέδειξα εκεί σε όλους. Και προς επιβεβαίωση της διαπίστωσης με πλησίασε ο επικεφαλής των «διαδηλωτών», ο Κλεοβούλου, ο οποίος μου είπε: «Είναι χρόνια που σε έχω στο στομάχι και θα σε κανονίσω εγώ. Θα σε σέρνω στα δικαστήρια από τη Δευτέρα». Υπενθυμίζω ότι τον κύριο αυτό ούτε τον γνωρίζω, ούτε τον έχω ξαναδεί. Πάτησε μάλιστα το καλώδιο του μικροφώνου μου και όταν αστυνομικός του υπέδειξε ότι καταστρέφει ξένη περιουσία, απάντησε: «αυτός το έβαλε κάτω από το παπούτσι μου». Ενώ άλλοι μου φώναζαν: «συναγελάζεσαι με τους Τούρκους στα κατεχόμενα, σε ξέρουμε».
Η σύνδεση άρχισε υπό αυτές τις συνθήκες και όταν έγινε αντιληπτό από τους «διαδηλωτές» ότι άρχισε η σύνδεση, άρχισαν και οι φωνές και τα συνθήματα, ενώ την ίδια στιγμή ανέμιζαν σημαίες και πανώ μπροστά από την κάμερα, ενώ το μεγάλο πανώ μετακινόταν συνεχώς για να βρίσκεται από πίσω μου. Από το στούντιο της ΕΡΤ με ρωτούσαν γιατί δεν μας αφήνουν να κάνουμε τη δουλειά μας και τελικά μου ζήτησαν να διακόψουμε και για δική μου ασφάλεια. Πράγμα που έγινε.
Παρέμεινα στο χώρο για αρκετή ώρα για διάφορους λόγους: ο ένας ήταν γιατί πριν καταφθάσουν οι «διαδηλωτές», είχε περάσει στις ελεύθερες περιοχές Τ/Κ συνάδελφος με τη σύζυγό του και ήθελαν να τον βοηθήσω να επιστρέψει στα κατεχόμενα με ασφάλεια. Άλλος λόγος ήταν γιατί μετά τις απειλές δεν ήμουν σίγουρος ότι δεν θα με περίμενε κανένας σε κάποια γωνιά για να με χτυπήσει. Και βεβαίως ήθελα να δω την εξέλιξη των πραγμάτων καθώς στο μεταξύ είχε φθάσει εκεί αξιωματικός της αστυνομίας, ο οποίος προσπάθησε να ηρεμήσει τους «διαδηλωτές». Οι οποίοι ωστόσο, στο μεταξύ γύρισαν το πανώ τους προς την κατεύθυνση των κατεχομένων και γιουχάιζαν όποιον περνούσε στα κατεχόμενα.
Όλα τα πιο πάνω έχουν καταγραφεί από τους ίδιους τους «διαδηλωτές» σε βίντεο το οποίο μάλιστα «ανέβασαν» στο διαδίκτυο προφανώς για να διαφημίσουν τα κατορθώματα τους.
Οι απόψεις των διαδηλωτών δεν με ενδιαφέρουν. Μπορούν και δικαιούνται να έχουν οποιεσδήποτε απόψεις θέλουν, Θεωρώ όμως ότι έπεσα θύμα φασιστικής προσπάθειας φίμωσης και πνευματικής και φυσικής τρομοκρατίας, ως αποτέλεσμα και του φανατισμού που κυριαρχούσε στους «διαδηλωτές». Και βεβαίως τέτοιες επιθέσεις δεν στρέφονται μόνο κατά των δημοσιογράφων που δεν θεωρούνται «ημέτεροι», αλλά και κατά της ελευθερίας έκφρασης όλων των δημοσιογράφων, αναβιώνοντας μεθόδους του παρελθόντος σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη και κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του τόπου.
Αναμένω ότι η Ένωση Συντακτών Κύπρου θα τοποθετηθεί ανάλογα ώστε οι δημοσιογράφοι να αισθάνονται ότι υπάρχει προστασία από τέτοιες επιθέσεις και ότι μπορούν να συνεχίσουν να έχουν άποψη, να κρίνουν και να επικρίνουν όταν το θεωρούν αναγκαίο, χωρίς φόβο για συνέπειες.
Αναμένω επίσης και ο Δικηγορικός Σύλλογος θα επιληφθεί του θέματος όταν ένας δικηγόρος εκστομίζει απειλές και συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο έναντι πολιτών.
Προσωπικά, ούτως ή άλλως περιφρονώ και τις απειλές και την τρομοκρατία. Και θα συνεχίσω να υπηρετώ την αλήθεια ανεξάρτητα από το ποιος ενοχλείται.
Κώστας Γεννάρης.
Λευκωσία, 25.4.2009.
ΠΡΟΣ:
- Ένωση Συντακτών Κύπρου.
- Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος.
- Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
- ΜΜΕ.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Στις 24 Απριλίου στις 22.00 περίπου βρέθηκα στο σημείο ελέγχου της Αστυνομίας στην οδό Λήδρας, από όπου θα είχα δορυφορική τηλεοπτική σύνδεση με την ΕΡΤ και την δορυφορική εκπομπή της για τους απόδημους. Εκεί βρισκόταν ήδη ο κάμεραμαν Χρίστος Κούμας με τον βοηθό του οι οποίοι είχαν στήσει την κάμερα και το δορυφορικό «πιάτο» για τη σύνδεση, η οποία ήταν προγραμματισμένη για τις 22.30.
Στις 22.20 περίπου και ενώ είχα πάρει τη θέση μου στο σημείο της σύνδεσης, εμφανίστηκαν περίπου 30 νεαροί με πανώ και σημαίες και οι οποίοι φώναζαν συνθήματα κατά της Τουρκίας, των Τούρκων, της ομοσπονδίας, του Προέδρου Χριστόφια και άλλα, με πρόθεση όπως είπαν, να «κλείσουν» το οδόφραγμα. Προέρχονταν, όπως έμαθα, από την εκδήλωση στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας για τα πέντε χρόνια του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Ανάν. Με πλησίασε ο επικεφαλής τους, (κάποιος δικηγόρος από τη Λεμεσό ονόματι Κλεοβούλου, από ότι έμαθα) όπως αποδείχθηκε, τον οποίο εγώ δεν γνώριζα και πρώτη φορά συναντούσα, ο οποίος πολύ ευγενικά μου ζήτησε να του πάρω συνέντευξη για την εκδήλωση τους. Του απάντησα εξίσου ευγενικά ότι βρισκόμουν εκεί για συγκεκριμένο θέμα, που ήταν η εκτίμηση των αποτελεσμάτων της επίσκεψης Καραμανλή στην Κύπρο και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στα κατεχόμενα και συνεπώς δεν μπορούσα και δεν ήθελα να του πάρω συνέντευξη. Απομακρύνθηκε χωρίς άλλο σχόλιο. Προφανώς όμως, δεν του άρεσε η απάντησή μου καθώς σε λίγο διαπίστωσα ότι πίσω μου ακριβώς και μπροστά από την κάμερα μετακινήθηκε ένα τεράστιο πανώ με σύνθημα «Κλείστε τα οδοφράγματα, σκοτώνουν τα παιδιά μας». Όπως ήταν φυσικό, ζήτησα εξηγήσεις για την πράξη αυτή, υποδεικνύοντας ότι με παρεμποδίζει στη δουλειά μου και ότι η προσπάθεια επιβολής της αξίωσης τους για συνέντευξη αποτελεί φασισμό. Τότε άρχισε να εκδηλώνεται μια εκπληκτική εχθρότητα, με φωνές, βρισιές, συνθήματα και «δικαιολογίες» του τύπου «ο χώρος είναι δημόσιος. Οι προσπάθειες των ελαχίστων αστυνομικών που βρίσκονταν εκεί εκείνη τη στιγμή να καλμάρουν τα πράγματα και να πρυτανεύσει η λογική, αντιμετωπίστηκε με προκλήσεις και απειλές. Εκεί βρισκόταν και ο Κρίνος Μακρίδης, ο οποίος αρχικά προσπάθησε να πείσει τους συνοδοιπόρους του να με αφήσουν να κάνω τη δουλειά μου και κάνουν ότι ήθελαν μετά. Στη συνέχεια όμως με πλησίασε για να μου πεί: «Κώστα φύγε γιατί θα σου κάνουν κακό»! Επρόκειτο για μια φασιστική προσπάθεια να παρεμποδιστεί η σύνδεση και το υπέδειξα εκεί σε όλους. Και προς επιβεβαίωση της διαπίστωσης με πλησίασε ο επικεφαλής των «διαδηλωτών», ο Κλεοβούλου, ο οποίος μου είπε: «Είναι χρόνια που σε έχω στο στομάχι και θα σε κανονίσω εγώ. Θα σε σέρνω στα δικαστήρια από τη Δευτέρα». Υπενθυμίζω ότι τον κύριο αυτό ούτε τον γνωρίζω, ούτε τον έχω ξαναδεί. Πάτησε μάλιστα το καλώδιο του μικροφώνου μου και όταν αστυνομικός του υπέδειξε ότι καταστρέφει ξένη περιουσία, απάντησε: «αυτός το έβαλε κάτω από το παπούτσι μου». Ενώ άλλοι μου φώναζαν: «συναγελάζεσαι με τους Τούρκους στα κατεχόμενα, σε ξέρουμε».
Η σύνδεση άρχισε υπό αυτές τις συνθήκες και όταν έγινε αντιληπτό από τους «διαδηλωτές» ότι άρχισε η σύνδεση, άρχισαν και οι φωνές και τα συνθήματα, ενώ την ίδια στιγμή ανέμιζαν σημαίες και πανώ μπροστά από την κάμερα, ενώ το μεγάλο πανώ μετακινόταν συνεχώς για να βρίσκεται από πίσω μου. Από το στούντιο της ΕΡΤ με ρωτούσαν γιατί δεν μας αφήνουν να κάνουμε τη δουλειά μας και τελικά μου ζήτησαν να διακόψουμε και για δική μου ασφάλεια. Πράγμα που έγινε.
Παρέμεινα στο χώρο για αρκετή ώρα για διάφορους λόγους: ο ένας ήταν γιατί πριν καταφθάσουν οι «διαδηλωτές», είχε περάσει στις ελεύθερες περιοχές Τ/Κ συνάδελφος με τη σύζυγό του και ήθελαν να τον βοηθήσω να επιστρέψει στα κατεχόμενα με ασφάλεια. Άλλος λόγος ήταν γιατί μετά τις απειλές δεν ήμουν σίγουρος ότι δεν θα με περίμενε κανένας σε κάποια γωνιά για να με χτυπήσει. Και βεβαίως ήθελα να δω την εξέλιξη των πραγμάτων καθώς στο μεταξύ είχε φθάσει εκεί αξιωματικός της αστυνομίας, ο οποίος προσπάθησε να ηρεμήσει τους «διαδηλωτές». Οι οποίοι ωστόσο, στο μεταξύ γύρισαν το πανώ τους προς την κατεύθυνση των κατεχομένων και γιουχάιζαν όποιον περνούσε στα κατεχόμενα.
Όλα τα πιο πάνω έχουν καταγραφεί από τους ίδιους τους «διαδηλωτές» σε βίντεο το οποίο μάλιστα «ανέβασαν» στο διαδίκτυο προφανώς για να διαφημίσουν τα κατορθώματα τους.
Οι απόψεις των διαδηλωτών δεν με ενδιαφέρουν. Μπορούν και δικαιούνται να έχουν οποιεσδήποτε απόψεις θέλουν, Θεωρώ όμως ότι έπεσα θύμα φασιστικής προσπάθειας φίμωσης και πνευματικής και φυσικής τρομοκρατίας, ως αποτέλεσμα και του φανατισμού που κυριαρχούσε στους «διαδηλωτές». Και βεβαίως τέτοιες επιθέσεις δεν στρέφονται μόνο κατά των δημοσιογράφων που δεν θεωρούνται «ημέτεροι», αλλά και κατά της ελευθερίας έκφρασης όλων των δημοσιογράφων, αναβιώνοντας μεθόδους του παρελθόντος σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη και κρίσιμη περίοδο της ιστορίας του τόπου.
Αναμένω ότι η Ένωση Συντακτών Κύπρου θα τοποθετηθεί ανάλογα ώστε οι δημοσιογράφοι να αισθάνονται ότι υπάρχει προστασία από τέτοιες επιθέσεις και ότι μπορούν να συνεχίσουν να έχουν άποψη, να κρίνουν και να επικρίνουν όταν το θεωρούν αναγκαίο, χωρίς φόβο για συνέπειες.
Αναμένω επίσης και ο Δικηγορικός Σύλλογος θα επιληφθεί του θέματος όταν ένας δικηγόρος εκστομίζει απειλές και συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο έναντι πολιτών.
Προσωπικά, ούτως ή άλλως περιφρονώ και τις απειλές και την τρομοκρατία. Και θα συνεχίσω να υπηρετώ την αλήθεια ανεξάρτητα από το ποιος ενοχλείται.
Κώστας Γεννάρης.
Λευκωσία, 25.4.2009.
ΠΡΟΣ:
- Ένωση Συντακτών Κύπρου.
- Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος.
- Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
- ΜΜΕ.
Αγαπητοί φίλοι τα συμπεράσματα δικά σας…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κοπέλια έχουν αποθρασυνθεί εντελώς προσπαθούν να βάλουν την δημοκρατία στον γύψο, κάτι που η ιδεολογία τους το έκανε το 1967 στην Ελλάδα και το 1974 στην Κύπρο.
Απάντηση στις ανυπόστατες κατηγορίες της εφημερίδας “Χαραυγή”28 Απριλίου 2009
Προς Εφημερίδα Χαραυγή
Πρωτοσέλιδο δημοσίευμα, έκδοσης 28 Απριλίου 2009
Έλαβα γνώση του σημερινού πρωτοσέλιδου δημοσιεύματος, αναφορικά με τον υποτιθέμενο προπηλακισμό του δημοσιογράφου Γενάρη, το οποίο μου προξένησε αλγεινή εντύπωση λόγω της επιχειρούμενης διαστρέβλωσης των γεγονότων με στόχο να πληγεί το Κίνημα μας (Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης Πρώτη Γραμμή) και εγώ προσωπικά.
Προκαλείται δε ακόμη μεγαλύτερη δυσφορία από το περιεχόμενο του τίτλου, ο οποίος χαρακτηρίζει το δημοσίευμα “φασιστική επίθεση” και τούτο διότι αποτελεί το άκρον άωτον του θράσους και της ιταμότητας, να χαρακτηρίζεται ως φασιστικό ένα Κίνημα με Εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα και προσανατολισμό από την εφημερίδα σας, η οποία αποτελεί το εκφραστικό όργανο του χώρου, ο οποίος έχει συνδεθεί ιστορικά, ιδεολογικά και οργανωτικά με άρρηκτους δεσμούς με τα δικτατορικά καθεστώτα του υπαρκτού σοσιαλισμού και του σοβιετικού ολοκληρωτισμού, τα πλέον τυραννικά καθεστώτα, τα οποία γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα και τα οποία ευθύνονται για τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα περιβόητα γκούλαγκ.
Αποτελεί λοιπόν βάναυση πρόκληση προς το δημοκρατικό αίσθημα του Κυπριακού λαού, οι απολογητές των σοβιετικών θηριωδιών και οι χειροκροτητές καθεστώτων όπως Γιαρουζέλσκι, Χόντζα και Τσαουσέσκου και εισβολών και μονομερών επεμβάσεων, οι οποίες συνοδεύτηκαν από μαζικές σφαγές λαών, οι οποίοι επιζητούσαν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους από το σιδηρούν παραπέτασμα (Βερολίνο 1953, Βουδαπέστη 1956, Άνοιξη της Πράγας 1968) να παριστάνουν τους τιμητές πολιτικών κινημάτων και πολιτών και τους αμύντορες της δημοκρατικής νομιμότητας. Δεν έχουν το ηθικό έρεισμα προς τούτο!
Για την αντικειμενική δε ενημέρωση των αναγνωστών σας, παραθέτω εν συντομία τα γεγονότα τα οποία έλαβαν χώραν κατά το βράδυ της 24ης Απριλίου:
Η Νεολαία του Κινήματος μας, μετά το πέρας της συγκέντρωσης στο οδόφραγμα, στο Λήδρα Πάλας, πορεύθηκε προς το οδόφραγμα της οδού Λήδρας, διαδηλώνοντας εναντίον της κατοχής και εναντίον της διάνοιξης των οδοφραγμάτων, από τα οποία διοχετεύεται η ηρωίνη, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του τουρκικού επιτελείου.
Στην κατάληξη της η πορεία ήρθε σε επαφή με τον δημοσιογράφο Γενάρη, ο οποίος ήταν στημένος μπροστά σε τηλεοπτικό συνεργείο της ΕΡΤ και τον προσέγγισα για να προβούμε σε δηλώσεις εναντίον της πολιτικής της διάνοιξης των οδοφραγμάτων. Αυτός με αντέκρουσε με απαξία και ιταμότητα και έσπρωχνε θυμωμένος τους διαδηλωτές, οι οποίοι κρατούσαν το πανό με σύνθημα: “Κλείστε τα οδοφράγματα, σκοτώνουν τα παιδιά μας”, το οποίο τοποθετήθηκε μπροστά από το οδόφραγμα διότι τον εμπόδιζε, κατά τα λεγόμενα του, να κάνει τη δουλειά του.
Οι συναγωνιστές βέβαια δεν μετακινήθηκαν και ο δημοσιογράφος άρχισε να ουρλιάζει ότι είμαστε φασίστες. Κατόπιν τούτου, του επέστησα την προσοχή του να σταματήσει και ότι θα κινηθώ εναντίον του δικαστικά. Τότε άρχισε να φωνασκεί ότι τον απειλώ και ότι του πατώ δήθεν το καλώδιο του μικροφώνου, το οποίο καλώδιο βρισκόταν στο έδαφος και σκάλωσε στο παπούτσι μου, καθώς εκείνος το τράβηξε οργισμένος.
Ακολούθως κάλεσε κάποιον από τους παρευρισκομένους αστυνομικούς, για να με καταγγείλει ότι δήθεν τον απείλησα και του κατέστρεψα την περιουσία. Ήταν φανερό ότι το εν λόγω άτομο είναι μάστορας της προπαγάνδας και με προβοκατόρικο τρόπο δομούσε δολίως γεγονότα.
Ήταν εμφανή επίσης το θράσος και η αλαζονεία του, στοιχεία τα οποία προφανώς ελαύνοντο από το γεγονός ότι αυτός είναι ένας “μεγαλοδημοσιογράφος” και ποιοι είμαστε εμείς που σταθήκαμε στο δρόμο του!!! Αυτή δε η αλαζονεία και το απύθμενο θράσος του, όπως και το δικό σας θράσος, κυριαρχούν στο σημερινό σας δημοσίευμα. Νομίσατε ότι επιτέλους βρήκατε την ευκαιρία να μας πλήξετε, διότι προφανώς γίναμε πολύ ενοχλητικοί στο καθεστώς, το οποίο σήμερα κυβερνά! Πλην όμως λογαριάσατε λάθος με το νου σας. Εκτός εάν μας εξουδετερώσετε βιολογικά, εμείς θα παραμείνουμε όρθιοι στο μετερίζι της Αντίστασης, της Ελληνικής, φραγμός στα μιαρά σχέδια σας!
Ψευδώς λοιπόν ο εν λόγω δημοσιογράφος ισχυρίζεται ότι απειλήθηκε και τρομοκρατήθηκε. Ψευδώς ισχυρίζεται ότι κινδύνευσε η ασφάλεια του. Οι ισχυρισμοί του αποτελούν ελεεινή κατασυκοφάντηση του Κινήματος, αποβλέποντας ο “μεγαλοδημοσιογράφος” αυτός να θυματοποιήσει τον εαυτό του και να δώσει στην εφημερίδα σας την ευκαιρία να μας καταδείξει ως επικίνδυνα στοιχεία, τρομοκράτες, εγκληματίες και περιθωριακούς. Είναι βέβαια αισχρό ψεύδος ότι ο συναγωνιστής Κρίνος Μακρίδης απηύθυνε προς το εν λόγω άτομο τη φράση: “Κώστα, φύγε γιατί θα σου κάνουν κακό”. Τον εν λόγω άτομο κακοβούλως παραφράζει τη φράση του συναγωνιστή: “Κώστα, φύγε, διότι κινδυνεύεις να οδηγηθείς στο Δικαστήριο”.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η Αστυνομία χτες μας κάλεσε για κατάθεση, διότι υπήρχε εναντίον μας καταγγελία ότι φωνάξαμε συνθήματα εναντίον του σφαγέα του Ελληνισμού Κεμάλ Αττατούρκ! Μα είναι δυνατόν; Τόσο απροκάλυπτα!
Η παρούσα αποστέλλεται και κατ΄ εντολή του συναγωνιστή μου Κρίνου Μακρίδη και των λοιπών συναγωνιστών μου και νοείται ότι για τους χαρακτηρισμούς και για τις ψευδολογίες σας, τόσο εσείς όσο και ο “μεγαλοδημοσιογράφος” σας, θα αντιμετωπισθείτε προσηκόντως με νομικές διαδικασίες.
Παναγιώτης Κλεοβούλου
Στέλεχος
Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης
Πρώτη Γραμμή
Κοινοποίηση
1) Όλα τα ΜΜΕ
2) Ένωση Συντακτών Κύπρου
Εμένα πάντως η υπόθεση μου μυρίζει Βυζί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά να σας κάμουν δημοσιογραφίσκοι της δεκάρας, μαριωνέτες κατευθυνόμενες από την κυβέρνηση. Τωρά εννα σας μάθουμε νομίζετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πολλαπλά αρνητικές συνέπειες της τραγικής προεδρίας του Τάσσου δεν τέλειωσαν δυστυχώς με την αποτυχία του να εκλεγεί για δευτερη φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θα ταλαιπωρούν το νησί μας για πολύυυ καιρό ακόμα.
stelios
ΑπάντησηΔιαγραφήάφηστους άφηστους ατιμώρητους (είτε από νομικής σκοπιάς είτε με την απουσία ενός σοβαρού ατίφα κινηματος) τελικά εξεφύγαν.
όντως ο γενάρης είναι κομμάτι του συστήματος. το γεγονός ότι τελευταία έκαμεν 2-3 έρευνες για τους τκς, εν τζαι σημαίνει ότι εγίνηκε ή ναιναίκος ή επαναπροσεγγιστής ή αριστερός ή ή ή.
είναι όντως όπως τον κατηγορούν, κομμάτι του συστήματος.... σύστημα, που μπορεί να μεν τους υποστήριζε ανοιχτά, αλλά τουλάχιστο τους ανέχετουν. όσον τζαιρό επαρενοχλούσαν τκς οι εκς- ναιναίκους, δεν απασχολούσε και κανένα ιδιαίτερα. ε, τωρά ενιώσαν τόσο σίουροι για τον ευατό τους που εξεκινήσαν να τα βάλουν με "μεγαλοδημοσιογράφους" .....
αφου ως τζαι ο λάζαρος μαυρος προχτες είπεν τούτου του κρίνου, μα είναι δυνατον να επροκάλεσε και να επαρενοχλουσε ο ένας τους 70 ;
τελικά η ένωση συντακτων επήρεν θέση ;
Εψές ήμουν στο αεροδρόμιο της Φρανκφουρτης και περίμενα να μπω στο αεροπλάνο. Προέκυψε ένας καυγάς και σε 5 λεπτά ήταν εκεί μια ντουζίνα αστυνομικοί. Αυτούς που έκαναν τον καυγά δεν τους άφησαν να ταξιδέψουν. Τι εννοώ... Σε μια άλλη χώρα (που η κυβέρνηση έχει αρχίδια) θα εφτανε μια διμοιρία της ΜΑΑΔ και οι "ελληνες αντιστασιακοί" θα κάθονταν στα βραστά τους. Και αν δεν ηρεμούσαν θα ερχόταν και μια κλούβα και θα περνούσαν τη νύχτα στο τμήμα και το πρωί στο δικαστήριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δε είναι με τους διάφορους "αντιστασιακούς" αλλά με το κράτους που τους χαϊδεύει με την ανοχή του.