Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

20 Ιουλίου 2009 – 35 χρόνια μετά Τα ΜΜΕ μου μέσα πλέον!


Γεννήθηκα αυτή την καταραμένη χρονιά του διδύμου εγκλήματος και από τον καιρό που θυμάμαι να καταλαβαίνω τον κόσμο γύρο μου ακούω σε κάθε επέτειο της ίδιες μαλακίες.
Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν είτε οι μουσικοί παραγωγοί και δημοσιογράφοι είναι παντελώς ανίκανοι είτε υπηρετούν την προπαγάνδα της καλλιέργειας μίσους και φόβου.
Κύριοι, πέραν του ‘Τραγουδώ για την άμυνα, τραγουδώ για την Κύπρο – Νταλάρα’ έγραψαν και πολλοί άλλοι Κύπριοι κιόλας δημιουργοί υπέροχα πράγματα οι όποιοι δεν μιλούν με θυμό και μίσος αλλά με αγάπη μιλούν για ειρήνη και επανένωση.
Όλοι αυτοί έχουν όνομα και επίθετο…
Κούλλης Θεοδώρου, Αδάμος Κατσαντώνης, Mike Hajimike κ.α.
Κύριοι των ΜΜΕ σας καθιστώ συνυπεύθυνους της διχόνιας μέσα από το τόσο δυνατό εργαλείο που κατέχεται και διαχειρίζεστε.
Ιδού η ρόδος ιδού και το πήδημα…

Μιχάλης Γ. Ολύμπιος.

3 σχόλια:

  1. Και αυτή η Γη μας φτύνει εκεί που με έπαρση και επιτελώντας την απόλυτη ύβρη, της χώσαμε στα σπλάχνα τους καρπούς του Μίσους σαν να φυτεύαμε ελιές. Ανακυκλώνουμε πλαστικά μπουκάλια του νερού και το Μίσος λες και η ποταπή μας ύπαρξη θα σωθεί από τους προαιώνιους(!) μας εχθρούς με ξορκισμούς και αφορισμούς. Φοβικά και άτολμα πορευόμαστε με την όπισθεν και δεν ατενίζουμε πια τις πληγές μας, μόνο τις ξύνουμε με μια αδιάλειπτη ηδονή χαζεύοντας το αίμα που στάζει από αυτές ρυπαρό και μολυσμένο στη Γη ποτίζοντας θαρρούμε οι άφρονες, το Μίσος. Και αυτό το Μίσος μας παραμορφώνει γκροτέσκα και αυτή η Γη δεν μας σηκώνει πια, ούτε καν ίχνη από τα παπούτσια μας δεν μένουν αποτυπωμένα στην άμμο και τη λάσπη ούτε το νερό στις λίμνες δεν μας καθρεφτίζει... Και αυτοί που περπάτησαν ξανά την Ανωπαία οδό παρέα με τον Ξέρξη, μας δίδουν το ρυθμό με κύμβαλα σκουριασμένα, κραδαίνοντας τα λάβαρα του Μίσους, αλαλάζοντας οι αλαζόνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξέχασες την Αλέξια:))
    Οδυνηρό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή