Το μεγαλύτερο, ίσως, πρόβλημα των Κυπρίων είναι η συντήρηση των ψευδαισθήσεων που τους οδηγά σε μόνιμη σχεδόν αφασία. Οι εκάστοτε ηγέτες κρατούν τα ηνία.
Δέν αρκεί που οι ίδιοι τρέφονται με ψευδαισθήσεις. Καταβάλλουν έντονες και συστηματικές προσπάθειες να μεταφέρουν τις πλαστές εικόνες που έχουν και στους απλούς ανθρώπους για να μπορούν να χαληναγωγούν την θέληση τους. Βέβαια το σκέττο ψέμα και η παραπληροφόρηση συμπληρώνουν την εικόνα. Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο έδωσαν οι πρόσφατες δηλώσεις Πούτιν στην Τουρκία και η προσπάθεια της κυβέρνησης μας και του ΑΚΕΛ να μας παραπλανήσουν και να μας ‘’εξηγήσουν’’ τι εννοούσε ο πρώην σύντροφος απο την Ε.Σ.Σ.Δ και νύν ηγέτης της Ρωσσίας.
Η όλη προσπάθεια θύμισε ένα περιστατικό που μου διηγηθηκε ο μακαρίτης Ανδρέας Ζιαρτίδης. Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 60 και λίγο μετά την κρίση και τους βομβαρδισμούς στην Τυλληρία. Ο διεθνείς παράγων και κυρίως οι Αμερικανοί προσπαθούσαν, μεσολαβόντας ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, να επιλύσουν το Κυπριακό. Είταν τότε που προτάθηκε το σχέδιο Ατσησον. Στην Κύπρο με την παρουσία του Γρίβα και την άφιξη της Ελληνικής μεραρχίας μπήκαμε σε μια περίοδο διακοπής σχέσεων με κάθε έννοια λογικής και σύνεσης. Απο τα πιό ακραία δεξιά στοιχεία μέχρι το ΑΚΕΛ γίναμε ένθερμοι υποστηρικτές της ένωσης. Η μόνη διαφορά που είχαμε είταν πως άλλοι ανέφεραν την ένωση με το όνομα της ενώ οι υπόλοιποι την έκρυβαν πίσω απο το σύνθημα της αυτοδιάθεσης. Η Τουρκία είχε ήδη θέσει αίτημα για γεωγραφικό διαχωρισμό.
Σ’ αυτές λοιπόν τις συνθήκες παρενέβει και ο τότε υπουργός εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης Αντρέι Γκρομύκο ο οποίος μίλισε για πρώτη φορά για λύση ομοσπονδίας. Βλέποντας σήμερα ψύχραιμα τα πράγματα και με την εμπειρεία που αποκτήθηκε ένας λογικός άνθρωπος θα κρίνει τις προτάσεις Γκρομύνκο για πολυπεριφερειακή ομοσπονδία τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Στην Κύπρο έγινε το σώσε. Θυμούμε πως σάν μαθητής συμμετείχα σε διαδηλώσεις και αντιδιαδηλώσεις που οργάνωναν πότε οι αριστερές και πότε οι δεξιές μαθητικές οργανώσεις. Εμείς, οι αριστεροί, διαμαρτυρόμασταν για το σχέδιο Ατσησον και τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές που ήθελαν να διχοτομίσουν την Κύπρο. Οι δεξιοί μαθητές διαδήλωναν ενάντια στον Γκρομύκο και την Σοβιετική Ένωση που πρότειναν ομοσπονδία που επίσης εθεωρείτω λύση διχοτομική. Συχνά σ’ αυτές τις διαδηλώσεις έπεφτε και πολύ ξύλο. Μέσα σε εκέινες λοιπόν τις συνθήκες αποφασίστηκε επίσκεψη του ΑΚΕΛ στην Μόσχα. Την αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ αποτελούσαν ο Γ. Γ. του ΑΚΕΛ μ. Εξεκίας Παπαιωάννου, ο μ. Ανδρέας Ζιαρτίδης Γ. Γ της ΠΕΟ και ο Ανδρέας Φάντης Β.Γ.Γ του ΑΚΕΛ. Τα τρία κορυφαία δηλαδή στελέχη του ΑΚΕΛ.
Ο Ανδρέας Ζιαρτίδης, λίγες μέρες πρίν την αναχώριση, ζήτησε απο τον Ε. Παπαιωάννου να συνέλθουν για να ανταλλάξουν απόψεις, για τις δηλώσεις Γκρομύκο που είταν αντίθετες με την πολιτική ΑΚΕΛ και να ετοιμάσουν έγραφο για τις θέσεις που θα ανέπτυσσαν στους σοβιετικούς συντρόφους. Ο Ε. Παπαιωάννου απάντησε πως δέν χρειαζόταν η σύσκεψη. Ο Ανδρέας Ζιαρτιδης που η σοβαρότητα του είταν παροιμειώδης τις επόμενες μέρες επανέφερε το θέμα στον Παπαιωάννου που ζήτησε απο τον Ζιαρτίδη να ετοιμάσει ο ίδιος έγραφο πράγμα που ο ηγέτης της ΠΕΟ έκανε.
Ο Ανδρέας Ζιαρτίδης αναχώρησε για την Πράγα για επαφές με την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία και ακολούθως πήγε στη Μόσχα.
Με ανακοίνωση του ΑΚΕΛ οι Κύπριοι πληροφορήθηκαν πως αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ αποτελούμενη απο τους Γ.Γ.Ε. Παπαιωάννου και Β.Γ.Γ Α. Φάντη αναχώρησε για την Μόσχα για να έχει επαφές με ανωτάτου επιπέδου αντιπροσωπεία του ΚΚΣΕ με επικεφαλης τον Λ. Μπρέσνιεφ. Η απόκρυψη της συμμετοχής του Ανδρέα Ζιαρτίδη στην αντιπροσωπεία και η μετάβαση του μέσω Πράγας οφειλόταν σε μιά τακτική του ΑΚΕΛ να αποκρύβει τους στενους δεσμούς και εξάρτηση της ΠΕΟ απο το ΑΚΕΛ.
Με βάση την μαρτυρία Ζιαρτίδη η συνάντηση έγινε χωρίς την παρουσία Μπρέσνιεφ. Σ’ αυτό βρίσκεται και η πρώτη παραπληροφόριση. Το πιό τραγικό όμως είναι το τί λέχθηκε η μάλλον τι δέν λεχθηκε για την διαφορετική προσέγγιση στο Κυπριακό ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και το Κ.Κ της Σοβιετικής ‘Ενωσης. Σε μιά ολιγόλεπτη συνάντηση πρώτα καλοσόρισε ο Πονομοριοφ, Γραμματέας του ΚΚΣΕ επι των διεθνών σχέσεων τους Κυπρίους συντρόφους. Πέραν των στερεότυπων που σε τέτοιες περιπτώσεις εκφωνούνται τίποτε το ουσιαστικό δέν αναφέρτηκε. Ανάλογη είταν και η αντιφώνηση του Ε. Παπαιωάννου. Ακολούθησαν στιγμές σιωπής με τον Ανδρέα Ζιαρτίδη που είχε το έγραφο μαζί να καρφώνει με το βλέμμα του τον Ε. Παπαιωάννου. Αμήχανος δέν αντέδρασε. Τις οπτικές ανταλλαγές μυνημάτων αντελήφθη ο Πονομαριωφ ο οποίος ρώτησε ‘’Συντρόφοι τελειώσαμε;’’ Οι Ανδρέας Ζιαρτίδης και Ε. Παπαιωάννου συνέχισαν να ανταλλάσουν ματιές χωρίς να μιλούν. Την λύση έδωσε ο Σοβιετικός σύντροφος που με έντονο ύφος είπε: ‘’ Σύντροφοι αντιλαμβάνομαι πως τελειώσαμε.’’ Ο τρόπος που ρώτησε δέν επέτρεπε αμφισβήτηση. Ο μ. Παπαιωάννου απάντησε καταφατικά και η συνάντηση έληξε χωρίς καμιά αναφορά στο Κυπριακό.
Είναι γι’ αυτό που κάθε φορά που ακούω τους συντρόφους να κλαίνε και να νοσταλγούν την χαμένη υποστήριξη της Σοβιετικής Ένωσης είτε να υπερασπίζουν την σημερινή Ρωσσία για την στάση της στο Κυπριακό θυμούμε την επίσκεψη στη Μόσχα.
Είναι νομίζω καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως την στάση κάθε μεγάλης χώρας δέν την καθορίζουν ούτε οι ευσευοποθισμοί τών Κυπρίων ούτε ιδεολογικές συγγένειες αλλά μόνον συμφέροντα.
Η Σοβιετική ένωση δέν είχε κανένα λόγο να θέλει, τότε, λύση του Κυπριακού που θα οδηγούσε την Κύπρο στο ΝΑΤΟ μέσον της ένωσης της με την Ελλάδα. Η σημερινή Ρωσσία έχει τον δικό της ρόλο, επιδιώξεις και συμφέροντα στην περιοχή μας που περνούν μέσα απο την συνεργασία της με την Τουρκία και το Ισραήλ. Αυτές οι επιδιώξεις της Ρωσσίας δέν είναι αντίθετες με τα καλώς νοούμενα συμφέροντα της Κύπρου. Γι’ αυτό θα είταν καλά αντί προσπάθειες αποπλάνησης των Κυπρίων να προσπαθίσει η κυβέρνηση μας να κατανοήσει τις θέσεις και επιδιώξεις της σημερινής Ρωσσίας. Ο Πούτιν στις δηλώσεις του είταν σαφής.
Γεώργιος Μ. Ολύμπιος
Εεεεεε Μακαρένιν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈεεεετσι!